پرواربندی گوسفند زنده

گوسفند زنده | دام زنده | لایو شیپ : پرواربندی گوسفندان زنده به عنوان یک تغذیه فشرده از خوراک بسیار مغذی برای رشد سریع و رسوب چربی برای دستیابی

به رشد و کیفیت آن تعریف شده است. چنین سیستم هایی را می توان در گوسفندان نیز اعمال کرد زیرا آنها به سادگی می توانند با سیستم فشرده تغذیه فشرده سازگار شوند.

برنامه های پرواربندی می خواهند حداکثر سرعت رشد و بازده بالاتر لاشه را در حداقل فاز زمانی تحقق بخشند که این امر باعث افزایش تولید در واحد زمین و ارزش دام می شود.

انتخاب نژاد دام

دامپروران نه تنها باید بهترین نژاد را برای پرواربندی انتخاب کنند که بتواند بهترین نتیجه بگیرد، بلکه باید مناسب ترین حیوانات را از نژاد انتخاب شده، انتخاب کنند. با مدیریت هر چه بهتر، افزایش وزن نژادهای انتخابی بیشتر خواهد بود.

مناسب ترین نژاد گوسفندان برای پرواربندی شامل گوسفندهای بلوچی (Baluchi)، هارنای (harnai) و بیبریک (bibrik) است. حیوانات باید هنگام ورود به مزرعه برچسب گذاری شوند، اطلاعاتی که باید ثبت شود شامل نژاد دام، وزن حال حاضر دام، سن و تاریخ خرید دام و غیره است.

بهترین نژاد گوسفند برای پرواربندی

انتخاب انواع نژادها برای پرواربندی عمدتا براساس در دسترس بودن نژاد در منطقه خاص است و بسته به مقیاس پرواربندی گوسفندان در مقیاس کوچک شهری، نیمه شهری و تعاونی صادق است. بهترین نژاد برای پرواربندی گوسفند، گوسفند نژاد بلوچی است.

گوسفند بلوچی از جنوب غربی پاکستان، شرق ایران و جنوب افغانستان نشات گرفته است. این گوسفند یک نژاد بزرگ با دم چربی بزرگ در مرکز ، جنوب و برخی مناطق جنوب غربی بلوچستان است. بلوچی یک گوسفند پشمی و شیری است که پشم درشت تولید می کند.

پشم آن به رنگ سفید با سر و پاهای سیاه است. اندازه بدن بین ۳۵ تا ۴۰ کیلوگرم در میش های بزرگسال تغییر می کند و تولید شیر بین ۴۰ تا ۵۰ کیلوگرم در یک بازه زمانی حدود ۱۲۵ روزهمی باشد و تولید متوسط پشم گوسفند ۱٫۳ تا ۱٫۸ کیلوگرم است.

اهمیت پرواربندی گوسفند زنده

پرواربندی گوسفندان به عنوان یک کار مهم تأیید شده است. علت اصلی سودآوری قابل درک تولید است که توسط پرواربندی ها، مراکز تحقیقات ملی، دفاتر دامپروری و آژانس های توسعه منابع دامی تأیید می شود. تصور می شود که هزینه های شروع و نیازهای نیروی کار در پرواربندی گوسفندان نسبتا کم است.

گرچه هزینه های سرمایه گذاری کمتری در پرواربندی گوسفندان در مقایسه با پرواربندی نشخوارکنندگان بزرگ ذکر شده است. اما با پایین آمدن ریسک های مربوط به پرواربندی گوسفندان، قرار دادن دامپروران روستایی و همچنین ساکنان حاشیه شهری و شهری در درگیر شدن در پرواربندی گوسفندان، این فعالیت به عنوان یک فعالیت تولید درآمد جانبی تبدیل شده است.

نیاز کمتر به فضا و خوراک گوسفندهای پروار در مقایسه با موارد ضروری برای نشخوارکنندگان بزرگ، دامپروران را به شروع پرواربندی گوسفندان ترغیب کرده است.
پرواربندی گوسفندان به اندازه پرواربندی نشخوارکنندگان بزرگ، نیست. به همین ترتیب، می توان آن را با کار خانوادگی به عنوان یک فعالیت ثانویه انجام داد.

این امر به ویژه در مورد دامپروران خرده مالک روستایی و پرواربندی گوسفند مقیاس کوچک شهری و شهری که کار آنها برای پرواربندی گوسفند با سایر فعالیت های اصلی کشاورزی و خانگی مشترک است، صادق است.

محدودیت هایی برای پرواربندی گوسفندان

• آخور خوراک

آخور خوراک باید حداقل ۵ فوت طول و ۵ تا ۶ اینچ عمق داشته باشد و ارتفاع آن باید بین ۱ تا ۱٫۵ فوت باشد. این نوع آخور برای تغذیه ۸ تا ۱۰ دام کافی است.

• محدودیت های خوراک

در میان اکثر پرواربندی گوسفندان، خوراک به عنوان محدودیت در رتبه اول قرار می گیرد. در دسترس بودن فصلی خوراک ها، به ویژه علوفه ها، به عنوان گلوگاه اصلی این زمینه ذکر شده است. از ماه فروردین تا مرداد در زمان کمبود خوراک، و شهریور تا اسفند به عنوان دوره های بهتر در مناطق تولید گوسفند ذکر شد.

در چنین مناطقی، زمین های چرا قابل دستیابی در طول تابستان کم می شود. در فصول بارندگی، مدیریت گوسفندهای پروار در ارتفاعات به دلیل گل و لای که از شدت پروار شدن گوسفند می کاهد، سخت می شود.

در سیستم هایی که باقی مانده های یونجه و گیاهان خریداری و مورد استفاده قرار می گیرند، دسترسی در طول تابستان کم است و بخشی از آن به این دلیل است که کشاورزان مشغول فعالیت های کشاورزی هستند و آنها را به مناطق شهری و نیمه شهری ارائه نمی دهند.

پرواربندی گوسفندان در برخی مناطق که محدودیت اصلی در مورد خوراک قیمت بالاتر از دسترسی به خوراک است، زیرا آنها معتقدند که خوراک کافی در دسترس است اما در دوره های خاصی از سال گران می شود.

بنابراین، خرید خوراک از قبل و صرفه جویی در آن استراتژی ای است که باید دنبال شود. قیمت اکثر کنسانتره های کشت و صنعت در مقایسه با قیمت خوراک های گیاهان سخت، در فصل تغییر زیادی نمی کند.

ریسک های مرتبط با پرواربندی گوسفندان

خطر اصلی مرتبط با عمل پرواربندی گوسفندان از بین رفتن دام زنده در طول پرواربندی است. این موضوع می تواند به دلیل بیماری، حمله حیوانات شکارچی یا سرقت باشد. نوسان قیمت یکی دیگر از ریسک های مربوط به پرواربندی گوسفندان است.

برای به حداقل رساندن ریسک های مرتبط با بیماری، نیاز به افزایش سیستم ارائه خدمات و اطمینان از در دسترس بودن خدمات بهداشتی کافی است. کرم زدایی استراتژیک و واکسیناسیون مناسب باید ایجاد و در محل انجام شود.

با استفاده از محل نگهداری مناسب می توان خطرات مرتبط با شکارچیان و سرقت را به حداقل رساند. فروش حیوانات در زمان مناسب که تقاضای گوسفندهای پروار شده زیاد است، یک استراتژی عالی دیگر برای جلوگیری از از دست دادن سود به دلیل عدم تقاضا است.