راه های تشخیص و درمان مسمومیت مس در گوسفندان

مسمومیت مس در گوسفند زنده

 

گوسفند زنده | دام زنده | لایو شیپ :راه های تشخیص و درمان مسمومیت مس در گوسفندان،مس یکی از مسمومیت های غیر آلی، نشخوارکنندگان دامی

است که به طور مکرر در دام های زنده تشخیص داده می شود، مسمومیت حاد یا مزمن مس در بیشتر مناطق جهان وجود دارد.

گوسفندان بیش از هر دام زنده دیگری، تحت تأثیر این بیماری قرار می گیرند، اگرچه گونه های دیگر نیز به این بیماری حساس هستند دو سندرم مجزا برای این بیماری شناخته

شده است:

که معمولا به دنبال ذخیره طولانی مدت مس در رژیم غذایی کبدی ایجاد می شود و دیگری مسمومیت حاد مس که بعضا به دنبال تجویز نادرست تزریق مس اتفاق می افتد .

برای مشاوره و خرید گوسفند زنده تماس بگیرید ۰۹۱۲۲۰۰۵۰۲۹

بسیاری از عواملی که متابولیسم مس را تغییر می دهند با افزایش جذب یا حفظ مس، مسمومیت مزمن مس را تحت تأثیر قرار می دهند.

مقادیر کم مولیبدن یا سولفات در رژیم غذایی دام از نمونه های مهم است. مسمومیت مزمن اولیه معمولا در گوسفندان دیده می شود که مقدار بیش از حد مس را در یک دوره طولانی مصرف می کنند.

تا زمانی که مس ذخیره شده در کبد به مقدار زیاد آزاد نشود، مورد مسموم، تحت نظارت بالینی باقی می ماند. افزایش آنزیم های کبدی می تواند هشدار اولیه ای مورد بحران های پیش رو برای این بیماری را ارائه دهد.

 

راه های تشخیص و درمان مسمومیت مس در گوسفندان

مسمومیت مزمن

مسمومیت مزمن مس، پس از ذخیره بیش از حد ظرفیت ذخیره سازی مس، در کبد رخ می دهد، این موضوع به آزاد شدن ناگهانی مس در گردش خون،آسیب کبدی،تخریب گلبول های قرمز و زردی منجر می شود.

در نژاد های مختلف می تواند تفاوتی نسبت به مسمومیت مس که مربوط به توانایی جذب مس در رژیم غذایی است، وجود داشته باشد، رونالدسای شمالی،تکسل،سافولک و چندین نژاد گوسفند پشم کوتاه نسبت به مسمومیت مزمن مس تا حدی حساس هستند و احتمال درگیر شدن آنها با این بیماری نسبت به سایرین بالاتر است.

فاکتوهای افزایش ریسک ابتلا بخ مسمومیت

مسمومیت با مس یکی از رایج ترین مسمومیت ها است اگرچه عوامل مستعد کننده این بحران به طور کامل شناخته نشده است، تصور می شود که شرایط استرس زا مانند: حمل و نقل، محرومیت از غذا برای مدت کوتاه یا آب و هوای بد ممکن است مسمومیت مس را تسریع کند، در سال های اخیر با رواج و رشد صنعت دامپروری و پرورش گوسفند زنده، افزایش میش ها، افزایش پرورش نژادهای حساس به مسمومیت با مس و در دسترس بودن مواد خوراکی ارزان و سرشار از مس، میزان بروز این بیماری در سال های اخیر افزایش داده است.

استفاده از تغذیه کنسانتره برای گونه های نامناسب، به عنوان مثال تغذیه گوسفندان با مواد خوراکی گاو نیز بروز این بیماری را افزایش می دهد.

 

یافته های بالینی در تشخیص

مسمومیت حاد مس، باعث ورم شدید روده می شود که با درد شکم، اسهال، بی اشتهایی، کم آبی و شوک همراه می شود. زمان شروع علائم مسمومیت

مس تحت تأثیر غلظت مس موجود در رژیم غذایی است.

علائم موجود در دام های مبتلا شامل افسردگی، بی حالی، ضعف، بی اشتهایی، تشنگی، تنگی نفس، غشای مخاطی رنگ پریده و زردی است.

پس از اصلاح مشکل رژیم غذایی، همچنان ممکن است بیماری تا چندین ماه ادامه داشته باشد، نارسایی شدید کبدی مسئول مرگ های زودرس است.

حیواناتی که در دوره حاد زنده مانده اند، ممکن است در اثر نارسایی کلیوی متعاقب، بمیرند. حساسیت به نور ممکن است همراه با مسمومیت مزمن مس رخ دهد که مسمومیت کبدی را در هر دو سندروم منعکس می کند.

تشخیص مسمومیت مس در گوسفندان

در مسمومیت مزمن، غلظت مس موجود در خون و کبد افزایش می یابد. غلظت خون اغلب در مقایسه با سطح نرمال ۱ میکروگرم در میلی لیتر به ۵- ۲۰ میکروگرم در میلی لیتر افزایش می یابد و در گوسفندان قابل توجه است.

درمان و کنترل مسمومیت مس

اغلب اوقات، درمان مسمومیت مس موفقیت آمیز نیست و تشخیص زودرس در همه گونه ها ضعیف است. در واقع پاسخ درمانی به درمان حمایتی در دام هایی که علائم بالینی دارند، بسیار ضعیف است.

منابع باید به سمت شناسایی علل اساسی این مشکل و جلوگیری از ایجاد این بیماری در حیوانات در معرض خطر پیش برود. با یک برنامه می توان، دوز خوراکی یا تزریق زیر جلدی تتراتیومولیبدات آمونیوم برای “خارج کردن” مس از کبد به دست آورد، آنتاگونیست های مس مانند مولیبدن یا گوگرد را می توان به جیره اضافه کرد تا از تجمع بیشتر مس در کبد جلوگیری کند.

دامپزشک شما می تواند اطلاعات دقیق تری در مورد مدیریت مسمومیت با مس در رابطه با گوسفندان زنده به شما ارائه دهد.

 

هزینه درمان و کنترل مسمومیت مس

جلوگیری از مسمومیت با مس

مسمومیت مس حاصل از ترکیبی از جذب موثر و در دسترس بودن زیاد رژیم غذایی دارای مس است. پیشگیری، بستگی به جلوگیری از تغذیه رژیم های غذایی

غنی از مس حیوانات حساس دارد.

نژاد گوسفند، سن (دام های جوان، مس را به صورت موثرتری جذب می کنند) و وجود آنتاگونیست های مس در رژیم غذایی مانند آهن، گوگرد و مولیبدن همه در موثرتر، تأثیر دارند.

 در دسترس بودن مس در رژیم غذایی بین خوراک های مختلف متفاوت است. خوراک هایی با غلظت زیاد مس موجود شامل:

محصولات چراگاهي، سيلاژي و ريشه اي كه در زميني رشد كرده و مقادير زيادي از كود خوكي و ماكيان در آنها، استفاده شده است.

خوراک های فرعی حاصل از تقطیر: مانند دانه های تیره رنگ تقطیر که از تکه های مسی تولید می شوند. خوراک های غلیظ شده حاوی روغن پالم یا تفاله چغندرقند و غلات سبوس دار از منابع مس نسبتاً ضعیفی هستند.

نکاتی بر اساس دانش موجود از مسمومیت مس

از تغذیه بیش از حد کنسانتره به گوسفندان خودداری کنید.

از تغذیه کنسانتره های حاوی مقادیر زیاد مس به گوسفندان، به ویژه نژادهای گوسفند مستعد مسمومیت با مس و گوسفندان خانگی خودداری کنید.

از تغذیه گوسفند زنده، ترکیب شده با تغذیه سایر گونه ها، استفاده نکنید.

از سولفات مس برای کنترل جمعیت حلزون ها در مناطقی که گوسفندان در حال چرا هستند، استفاده نکنید.

در انتها در صورت بروز موارد مسمومیت با مس، فورا با دامپزشک خود تماس بگیرید و شرایط را برای او توضیح دهید تا در اسرع وقت برای درمان مناسب اقدام کنید.

Rate this post

درباره modir

پیشنهاد ما به شما

واکسیناسیون دام چه اهمیتی دارد

واکسیناسیون دام و دلایل انجام آن

واکسیناسیون دام و دلایل انجام آن واکسیناسیون دام به فرآیند تزریق واکسن به حیوانات برای …

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

تماس با مدیریت