فلاشینگ در گوسفندان

گوسفند زنده | دام زنده | لایو شیپ : فلاشینگ یا دو قلو زایی در گوسفندان، بخشی از برنامه تغذیه و تولید مثل گله است که به خوبی مدیریت می شود.

  به چرایی و چگونگی فلاشینگ گوسفندان و بزها پرداخته خواهد شد.

سوال اصلی این است که فلاشینگ چیست؟ این اصطلاح ارتقای موقتی اما هدفمند را در سطح تغذیه در حدود زمان تولید مثل توصیف می کند. هدف آن افزایش تخمک گذاری،

حاملگی و میزان کاشت جنین است.

فلاشینگ همچنین ممکن است نسبت ماده هایی را که فحلی دارند، افزایش دهد. افزایش این نرخ ها باعث افزایش ۱۰-۲۰ درصد بره زایی می شود. این مهم است زیرا نرخ بره

زایی گله یکی از عوامل اصلی تأثیرگذار بر دوام اقتصادی دامپروری است.

نرخ بره زایی برای یک فصل معین، تعداد تمام بره های متولد شده به تعداد میش هایی و بزهایی که در معرض نر قرار می گیرند، تقسیم می شوند و در ۱۰۰ ضرب می شوند و

به صورت درصد بیان می شوند. به عنوان مثال: ۱۷۵ بره از ۱۰۰ میش متولد می شوند. نرخ بره زایی ۱۷۵٪ است.

چه زمانی برای فلاشینگ مناسب است؟

برای فلاشینگ، تولید کنندگان دو هفته قبل و دو تا چهار هفته پس از پرورش، گله تولیدی را با یونجه، چرا در مراتع تازه یا دانه با کیفیت خوب تغذیه می کنند. بیشتر تحقیقات مربوط به میش ها توصیه می کند دو هفته قبل از تولید مثل فلاشینگ را آغاز کنید.

تحقیقات مربوط به بزها توصیه می کند که سه تا چهار هفته قبل از تولید مثل فلاشینگ آغاز شود. یک مطالعه در نیوزیلند افزایش ۲۵ درصدی در میزان تخمک گذاری در میش ها را هنگامی که به آنها یک کیلوگرم از مواد خشک در هر میش و در هر روز و به مدت سه هفته قبل از تولید مثل تغذیه شدند را در مقابل کسانی که ۰٫۵ کیلوگرم از مواد خشک در هر راس تغذیه می کردند، ثبت کرد.

در حین فلاشینگ، پرورش دهندگان باید بر افزایش مقدار انرژی تغذیه شده با میش ها و بزها تمرکز کنند.

فلاشینگ در گوسفندان با تغذیه با انرژی بالا

اکثر پرورش دهندگان با استفاده از یک و نیم پوند دانه در روز برای هر حیوان فلاشینگ می کنند. غلات معمول شامل ذرت، جو، جو دوسر و گندم است. در صورت استفاده از گندم،نباید بیش از ۵۰٪ از جیره دانه را تشکیل دهد در غیر این صورت توده با قابلیت هضم ضعیفی را در شکمبه ایجاد می کند.

از محصولات دانه های روغنی مانند پنبه دانه کامل یا گل آفتابگردان نیز می توان استفاده کرد اما احتمالا هزینه های گزافی خواهد داشت.

تغذیه دام با پروتئین بالا

اگر گله ها در یک رژیم غذایی کم پروتئین مانند چرا در مراتع کم پروتئین باشند، فلاشینگ با پروتئین بالا برای گله سودمند خواهد بود. در این روش از فلاشینگ بهتر است از مرتع

حبوبات برای فلاشینگ استفاده نشود.

یونجه تازه، شبدر، گیاه خیزران و سایر حبوبات حاوی ترکیباتی مانند استروژن هستند که می توانند در چرخه های استروس، عملکرد تخمدان، میزان تخمک گذاری، سلامت دهانه رحم و رحم، میزان انتقال اسپرم و میزان حاملگی تداخل ایجاد کنند. که باعث افزایش نرخ دوقلوزایی در میش ها و بزها خواهد شد.

عوامل موثر بر نتیجه دادن فلاشینگ

فلاشینگ در دام زنده با امتیاز وضعیت بدن ( BCS) کمتر از حد متوسط، به ویژه در دام هایی که تحت فشار شیردهی سنگین قرار گرفته اند، بالاترین نتیجه را در بر دارد.

همچنین تاثیر بیشتری در ماده های بالغ، در آغاز و پایان فصل تولید مثل و در برنامه های تولید مثل خارج از فصل دیده می شود.

در دام با امتیاز وضعبت بدن خوب، در اوج فصل تولید مثل طبیعی، هیچ تاثیری مشاهده نمی شود.

همانطور که اشاره شد، عمل افزایش مصرف مواد مغذی و شرایط بدن قبل و حین تولید مثل، فلاشینگ نامیده می شود. هدف فلاشینگ یا دو قلو زایی، افزایش نرخ تخمک گذاری و از این رو میزان بره زایی است که در پی آن سودآوری برای دامپروری به ارمغان خواهد آورد.

نتیجه دادن در میش ها تحت تاثیر:

• سن میش (میش های بالغ پاسخ بیشتری نسبت به جوان ترها نشان می دهند)
• نژاد (نژادها با نرخ باروری بالا، کمتر به فلاشینگ پاسخگو هستند)
• وضعیت بدن (میش های لاغر بیشتر از کسانی که در شرایط بالاتر از حد متوسط باشند پاسخ می دهند)
• قرارگیری در فصل تولید مثل (بیشترین پاسخ در اوایل و اواخر فصل تولید مثل دیده می شود)

فلاشینگ به ویژه برای میش های لاغری که از استرس قبلی شیردهی بهبود نیافته اند بسیار مفید است. به نظر می رسد هیچ واکنشی در برابر فلاشینگ میش هایی که

در حال حاضر در شرایط بالاتر از متوسط هستند، وجود ندارد.

بهتر است بر روی میش هایی با امتیاز وضعیت بدن از ۲ – ۲٫۵ فلاشینگ انجام دهید، تا شرایط آنها به ۳ – ۳٫۵ برسد. میش هایی که در یک سطح تغذیه ای در حال افزایش هستند، تخمک های بیشتری نسبت به میش های موجود در یک سطح ثابت آزاد می کنند، به عنوان مثال، میشی با امتیاز ۳ به ۳٫۵ افزایش می یابد.

برای بهبود یک امتیاز وضعیت بدن میش، به حدود شش هفته چریدن در مراتع خوب نیاز دارد و برای بهبود نیمی از امتیاز سه هفته چرا در مرتع خوب نیاز دارد.

تامین مرتع تازه

فلاشینگ در گوسفندان معمولا با تأمین مرتع تازه، علوفه اضافی برداشت شده یا حداکثر یک پوند دانه در هر میش، بسته به تنش محیطی (زمان سال)، در دسترس بودن علوفه و وضعیت بدن میش ها، صورت می پذیرد.

تغذیه ویژه معمولا حدود ۲ هفته قبل از تولید مثل آغاز می شود و حداقل ۲ تا ۴ هفته در فصل تولید مثل ادامه دارد. دلیل جابه جایی سطح تغذیه پس از پرورش، کاهش تلفات جنینی است.

خوراک اضافی تضمین می کند تخمک های لقاح یافته به دیواره رحم متصل شوند تا اینکه که به دلیل کمبود انرژی از میش جذب مجدد شوند.

نکته آخر اینکه فلاشین در گوسفند زنده نباید برای مدت زمان طولانی بعد از فصل تولید مثل ادامه یابد، زیرا یک دوره طولانی از تغذیه زیاد، غیرضروری و بسیار هزینه بر است و هیچ بهبودی در عملکرد و بهره وری میش نسبت به یک برنامه نگهداری سطح تغذیه فراهم نمی کند.